Müsahibimiz “Xocalı Soyqırımını Tanıtma” ictimai birliyinin Abşeron rayon şöbəsinin sədri, şairə Zeynəb Şahidqızıdır.
– Mümkünsə, özünüz haqqında qısa məlumat verin…..
– 1973-cü ildə Oğuz rayonunun Xaçmaz kəndində, ziyalı ailəsində anadan olmuşam.”Məktəbəqədər müəssisələrdə tərbiyəçi” ixtisasına yiyələnmişəm. Əvvəllər müəllimə, sonradan Xətai rayon İH-də, daha sonra Azərbaycan Respublikasının Nəqliyyat Nazirliyi, Yolların mühafizəsi xidmətində Kadrlar şöbəsinin rəisi işləmişəm.Hazırda “Xocalı Soyqırımını Tanıtma”ictimai bilrliyinin Abşeron rayon şöbəsinin sədriyəm . 300-dən cox şeirim, bayatılarım var.Şeirlərim müxtəlif mətbu orqanlarda cap olunub.
– Qadın olaraq öhdənizə götürdüyünüz iş, ağır deyilmi?
– Xeyr,bu mənim vətəndaşlıq borcumdur.19 yaşımdan Xətayi rayon icra hakimiyyətində Sosial Müdafiə şöbəsində, sonra İctimai təşkilatlar və siyasi partiyalar şöbəsində sırf Şəhid ailələri və Qarabağ əlilləri ilə işləmişəm.
– Siz bu işləri anladığım qədər sevə- sevə görürsünüz, hazırda gördüyünüz işlərlə bir cox tədbirlərə,layihələrə imza atmısınız…
– Bəli, bir cox tədbirlərimiz və cıxışlarımız olub.Təşkilat olaraq, məqsədimiz isə, şəhidləri unutmamaq, müqəddəs Qarabagımızda, Xocalıda bas verən qanlı hadisələri ictimai birlik olaraq tanıtmaqdir.Mən,işimlə fəxr edirəm.Bu yaxınlarda bir cox cəbhə bölgələrinə səfərimiz olub . Mənim ömür-gün yoldasım da şəhiddir- Abdurrahmanov Ədalət Əhməd oğlu.O, 1994-cü il yanvarın 15-də Füzuli rayonunda şəhidlik zirvəsinə ucalıb.Həmin vaxt mənim 18 yasım var idi(kövrəlir).Gəncliyimə elə bir yara vurulub ki,..ömrümün sonuna qədər unuda bilmədiyim bir yara….
– Allah rəhmət eləsin,gənc yaşınızda cox ağır bir ömür yarası almısınız.Sizin agrınızı anlayıram,doğrusu Sizinlə fəxr etdim,gənc yaşda, belə duyarlı olmanız mənə cox təsir etdi.
– Var olun,yəqin ki,yerimə başqa biri olsaydı,eyni mənim hisslərimlə yaşayardı.
– Yazdığınız seirlərdəki,yanğının yəqin yaşadiqlarınızla əlaqəsi var…
– Bəli, mənim bütün yazdığım şeirlər, həyat yoldaşıma həsr olunmuşdur.Ömrümü onun sevgisinə həsr etmişəm.Bu dünyada tək amalım onun missiyasını bütün gücümlə davam etdirmək və vətənimizin ərazi bütövlüyünün təmin olunması naminə, xeyirli işlər görməkdir…
– Şəhidlər ölməz ,Vətən bölünməz,-deyiblər!Siz , şəhidinizlə bərabər, səhidləri də yaşadır və unudulmağa qoymursunuz…
– Bəli, onlar mənim üçün sağdırlar . Allahın verdiyi ömrümü onları unutdurmamaq üçün yaşayıram Hər dəfə ağlasığmaz işgəncə fotolarını görəndə düşmənə nifrətim sonsuz bir ağrıyla artır. Mən və təşkilatı dəstəyimiz Xocalı soyqırımını ictimaiyyətə çatdırarkən çox əzab çəkirik Bütün şəhidlərin ruhu hər an bizimlədir. Şəhidim də həmçinin mənimlədir.Bir şeir yazmışdım ”Mən ölə bilmədim sən ölməmişdən,Sən öləndən sonra ölüm, neyləyim?!
Bu şeirə görə məni qınayan cox idi….
– Yəni ölənlə, ölunməz anlamındamı?
– Bəli, mən hər zaman söyləyirəm bunu..Yaşamıram yaşamaq ucun….Yaşayıram onu yaşatmaq üçün…..
– Sevgi yoxdur,deyənlərə siz, böyük bir nümunəsiniz. Sizin hazirkı təşəbbüsləriniz özu yaşatmaqdır, tək şəhid yoldaşınızı deyil,onun timsalında bütün şəhidləri . Allah cəmi şəhidlərimizə rəhmət etsin. Sizə son bir sual verib müsahibəmizi yekunlaşdiracagam. Sizin kimi mərd – məğrur Azərbaycan qadınıyla söhbətdən doydum desəm, yalan olar.
– Onun vaxtı ilə döyşüdüyü torpaqlara rayonlara gedəndə mənim nələr cəkdiyimi bilsəniz… Son dəfə,2014-cü ilin sentyabr ayında Tovuzun Ağdam kəndinə gedəndə göz yaşlarımı hec saxlaya bilmirdim.Elə bil o dağlardan onun səsi gəlirdi…
– Zeynəb xanım,vətəninə bağli bir xanımsınız,bununla yanaşı güclü qadınsınız ki, döyuş meydanlarına da səfərlər edirsiniz .Sizi anlayiram,həyat yoldaşınızın yarımçıq buraxdığı missiyani siz yerinə yetirirsiniz… Bu da vətənə sevginizdən irəli gəlir.
-Bildiyimiz kimi, ürək dözməyəcək qədər zülmü ,vandalizmi, vəhşilikləri törədən ermənilərin millətimizə qarşı etdikləri soyqırımı hələ dünya birliyi tanımasa da, bizə yaxın olan ölkələr tanıyır… Nə qədər Azərbaycanda Mehriban xanım Əliyeva, Leyla xanım Əliyeva, Qənirə xanım Paşayeva, Tənzilə xanım Rüstəmxanlı, Səriyyə xanım Cəfərova, Fəridə xanım Ləman, Mahirə xanım Əsədova, Xatirə xanım Rəhimli…kimi qadınlar, habelə, hörmətli Dövlət Başçısı İlham Əliyev, Azərbaycanın ilk hərbi tele-operatoru Seyidağa Mövsümlü, “Xocalı Soyqırımını Tanıtma” ictimai birliyinin sədri Şamil Sabiroğlu, Fəxrəddin Rəcəbov, Əkbər Məmmədov, Hacı Əkbər Rüstəmov, Hacı Ədalət Məhərrəmov, Kərim Hüseynov, Namiq Cəfərov, Ramil Səfərov… kimi yüz minlərlə ƏR OĞUL-KİŞİLƏR var olduqca Xocalı soyqırımı yaddan cıxmayacaq, Şəhidlər unudulmayacaq.
Bu tədbirlərdə ən cox için-için ağlayıram.Nə qədər mübariz ,nikbin görünməyə çalışsam da cox kövrəyəm və içimdəki yanğını göz yaşlarımla söndürürəm… Təşkilatımızın tədbirlər planına uyğun olaraq, fevralın 5-də “Qafqaz” universitetində Mübariz İbrahimov haqqında maraqlı ədəbi-bədii gecə hazırlayırıq. İndidən nələr çəkdiyimi bilsəniz… İçim qan ağlayır…
– Zeynəb xanım, inanın,Sizi tanımağıma cox şad oldum.
– Mən sizə təşəkkürümü bildirirəm, xanım.Qələminiz daim məhsuldar və işləriniz uğurlu olsun.Tanrı bütün ŞƏHİDlərimizə rəhmət etsin!
FATİMƏ QASIMOVA,
“Ana harayı”qəzetinin ştatdankənar müxbiri